Brežuljak iznad jezera. Preko njegova ruba isturena je građevina u obliku pramca lađe, čiji se nebu okrenuti brid sjedinjuje s linijom drugog brežuljka u pozadini: fraktalna beskonačnost linije padine dovedena na konačnu mjeru. Tamo gdje se brežuljak ponavlja u nevelikom pokrajnjem vršku šćućurio se poprijeko u pramac jedan kružni segment na krovu / nalik krovu: lomljenje i zgušćivanje. 

Izgrađeno se strano tijelo patetično odiže od ambijenta eruptivnih prirodnih tijela, konkurira im i poigrava se njihovim linijama, paralelama i u krajolik nevidljivo upisanim vektorima.

Možda je u Alpama (na)silnost arhitekture tako očigledna jer se ona tu vidljivije suprotstavlja neprekidnom prevladavanju, pritiscima i prijetnjama golemih masa (u tunelima) ili bezdanih praznina (pod mostovima).